İş dünyası açısından da değişimi yönetme kavramı gittikçe zorlaşıyor; günceli yakalama, karşımıza çıkan değişimlere adapte olma, stratejik analizler yaparak proaktif yaklaşma, bununla beraber esnek bir şekilde günün ihtiyaçlarına cevap verebilme ve stratejik manevralar yapabilme kabiliyetleri öne çıkıyor. Artık organizasyonları yöneten liderlerden beklenen en temel yetkinliklerden biri “Değişim Yönetimi”dir

Özellikle kriz dönemlerinde Yönetim Kurulları şirketlerinin durumu hakkında neleri bilmeli? Hangi risklerle karşı karşıya olduklarını bilmeli ve buna istinaden aksiyon planları ne olsun?

Örgütler, çok farklı karar türlerinin bir arada verildiği ortamlardır ve karar türlerinin her biri hem örgüt için hem de paydaşları için farklı sonuçları beraberinde getirmektedir. Bu kararlar, normal şartlarda, doğru ve yanlışın ne olduğuna yönelik etik ilke ve kurallar çerçevesinde verilmektedir. Ancak bazı durumlarda karar vericiler, söz konusu ilke ve kuralların dışına çıkabilmektedirler.

Türk kültüründe kadının yeri diğer coğrafyalara göre çok farklıdır. Dünya’nın diğer kültürlerinde kadınlar ikinci planda görülürken, Türkler "hatun"a "hakan"ın yanında yer vermiş, karar mekanizmalarında söz sahibi yapmıştır. Hatta tarihin ilk kadın hükümdarı Türk kültürünün içinden çıkmıştır.

İnsanoğlunun hayatını tehdit edebilecek krizlere yönelik hazırlıklarını krizden sonra değil krizden önce yapmakta olduğuna dikkat ediniz. Benzer şekilde yönetim bilimleri alanında da kriz yönetimi kriz gerçekleştikten sonra değil, yönetimin ilk aşaması olan planlama sürecinin bir parçası olarak ele alınmaktadır. Kriz her ne kadar öngörülmeyen, beklenmeyen ve ani bir olay olarak tanımlansa da, daha önceki deneyim ve tecrübeler bir kriz anında neler yaşanabileceği konusunda bilgi sağlamakta ve bizi bu krize belirli bir oranda hazırlamaktadır. Kriz ile ilgili kesin ve net olan husus, her an bir krizin ortaya çıkma ihtimalinin olduğu ve buna yönelik hazırlıkların yapılmasının elzem olduğudur.

Planlama, belli amaçlar doğrultusunda geçmiş verilerden, tecrübelerden yararlanarak geleceğe dair alınacak kararlara temel oluşturmaktır. Kısaca planlar kurumsal işletmelerin en önemli yönetim araçlarıdır.

SIP iyileştirme için yapısal bir yaklaşımdır. İspatlanmış endüstri mühendisliği ve kalite iyileştirme tekniklerini, kendine has bir kısım diğerlerine ilaveten, kullandırarak çalışanların pozitif değişiklikler yapmasını sağlar. SIP, hedeflerin gerçekleştirilmesi, problemlerin çözülmesi ve fikirlerin uygulanması için tasarlanmıştır.

Dernek, vakıf, sosyal kulüp ve benzerleri gibi bir amaç ya da hizmet için oluşmuş dinî ve siyasî nitelik taşımayan bağımsız kuruluşlar, yapıları ve oluşumları nedeniyle çevreleri ile yoğun ilişkiler içindedirler. Gerek yeterli araştırma yapılmadan üyeliğe kabul olunmuş kişilerin duygu ve düşüncelerinde zamanla gelişebilecek yeni yönelmeler ya da değişimler, gerekse başarılı çalışmaları ile elde edilmiş toplumsal kabul ve destek her zaman bilinçli veya bilinçsiz olumsuz yönlendirmelere maruz kalabilir. Dolayısıyla bu tür kuruluş yöneticileri, yapmakta oldukları yöneticilik görevlerinin bilinen temel prensiplerine ek olarak farkındalık sorumluluğunu ihmâl kabul etmez bir ciddiyetle taşımak zorundadırlar. Aksi takdirde bu yöneticilerin kurumlarının geleceğin bir döneminde ağır faturalar ödemesi kaçınılmaz olur.

Değer zinciri/DZ, işletmenin birincil ve destek faaliyetlerinin paydaşlar memnuniyetini gerçekleştirmeye odaklı etkileşimli bir faaliyettir bütünüdür. Bu etkileşimli faaliyetler tedarikten lojistiğe, ARGE, üretim, pazarlama ve satış sonrası hizmete kadar birincil ve destek faaliyet faktörleri (planlama, finans, teknoloji, insan kaynakları vb.) müşteri/tedarikçi ve dağıtım kanalları vb.) ve tüketicilerle insan kaynaklarına kadar tüm paydaşların memnuniyetini tatminkâr bir biçimde gerçekleştirmeye odaklıdır. DZ, bir bakıma, sosyal kapitalist (işletme plan ve programının sosyalleşmesi) bir süreçtir. Bu özelliğiyle DZ, 1960’lardan itibaren gelişmeye başlayan küreselleşme sürecinde, geleneksel kapitalizmin ortaklar memnuniyetini maksimize etme amacı yerine, dijitalleşmenin ve işletme 4.0’n da (hatta 5.0) etkisiyle değer zinciri sisteminde yer alan tüm paydaşların (360 derece) memnuniyetini “tatminkâr” biçimde başarmaya dönük bir sürece girmişti. Böylesi bir etkileşimle pazarlamanın davranışsal ekonomik temelinde önemli değişimler ortaya çıkmaya başlamıştı.

Arapça kökenli olan “liyakat” kelimesi, belli bir görevi haketmeyi sağlayacak uygunluğa, yeterliliğe ve yeteneğe sahip olmayı ifade ediyor. Eksik olması durumunda işletmeleri zora sokan, varlığı ile de şirketlere atılım yaptıran ve onları farklı duruma getiren önemli bir değer olduğu açıktır